TIKANIP KALDIĞINDA HAYAT

Bir yerlerde tykanyp kaldy?ynda hayat,
soluk almak güçle?ti?inde,
Yüre?in susup, manty?yn sürüklemeye ba?lady?ynda ayaklaryny,
Da?lara dönmeli yüzünü insan.
Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli,  yüre?ini
ferahlatacak; Yeni insanlarla 'tany?maly, yeni ke?ifler  yapacak....
Hep isteyip de, bir gün yaparym diye erteledi?i ne varsa,
Gerçekle?tirmeyi denemeli!
Her geçen gece, ölüme bir gün  daha yakla?ty?yny; zamanyn bir nehir,
Kendisinin bir sal olup da,

O  dursa da yolculu?un devam etti?ini anlamaly.
Ba? döndürücü bir hyzla  geçiyorsa birbirinin ayny günler,
Her ak?am ayny can sykyntysyyla eve  giriliyorsa,
De?i?tirmeye çaly?maly bir ?eyleri;
Küçük  ?eylerle ba?lamaly belki; örne?in, bir kaç durak
önce inip Servisten,  otobüsten; yürümeli eve kadar,

yüre?ine takmaly güne? gözlüklerini;
Gördü?ünü hissedebilmeli!
Sa?ly?yny kaybedip, ölümle yüz  yüze gelmeden önce,
De?erli olabilmeli hayat!
Ylla büyük  acylar çekmemeli, küçük mutluluklary fark etmek
için! Ba?kasynyn  yerine koyabilmeli kendini;
A?layan birine "gül", inleyen birine  "sus" dememeli!
A?layana omuz, inleyene çare olabilmeli!
?u  adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamaly;
Sevgisiz, soysuz  kalarak!
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin  bir soluk alyp, hapsetmeli kokusunu içine...
Güne?in do?u?unu  seyretmeli arada bir,

seher yeli ok?amaly saçlaryny...
Karda,  ya?murda; sevincine, co?kusuna; fyrtynada boranda;
Öfkesine, isyanyna  ortak olabilmeli do?anyn!
Bir çocu?un ilk adymlarynda umudu;

bir  gencin dü?lerinde gelece?i;
Bir ya?lynyn hatyralarynda geçmi?i  görebilmeli !
Çaly?madan ba?armayy, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden
mutlu Olmayy beklememeli !
Ama küçük, ama büyük; her hayal  kyrykly?y, her acy;
Bir fyrsat ya?amdan yeni bir ?eyler ö?renebilmek  için;
Kaçyrmamaly !
Çünkü; hiç dü?memi?sen, el vermezsin kimseye  kalkmasy
için, hiç Çaresiz kalmamy?san, dermany olamazsyn dertlerin;

a?lamayy bilmiyorsan,
Ne?esizdir kahkahalaryn;
Merhaba  dememi?sen, anlamsyzdyr elvedalaryn...
Ne, herkesi dü?ünmekten  kendini, ne; kendini dü?ünmekten
herkesi unutmamaly!
Bilmeli; çok kysa oldu?unu hayatyn; hep vermek ya da hep almak için...
Sadece, anlatacak bir ?eyleri oldu?unda de?il,
Söyleyecek  bir ?ey bulamady?ynda da dinleyebilmeli!
Akly ve kalbiyle  katylabilmeli sohbetlere...
Hafyzasy olmaly insanyn; hiç de?ilse,  ayny hatalary, ayny
bahanelerle tekrarlamamasy için!
Sorulary olmaly, yanytlary bulmak için bir ömür harcayacak!
Dostlary  olmaly, ruhunun ve zihninin synyrlaryny
zorlayacak! Herkese yetecek  kadar büyük olmaly sevgisi;
Ama, kapasitesi synyrly olmaly yüre?inin  ki,

hakkyny verebilsin sevdiklerinin;
Zaman bulabilsin;
Bir te?ekkür, bir elveda için...
Ya?am dedikleri bir synavsa  e?er;
Asla vazgeçmemeli sevmek ve ö?renmekten;
Ama, herkesi  sevemeyece?ini de her ?eyi bilemeyece?ini de
fark edebilmeli insan!
Typky, her ?eye sahip olamayaca?y gibi...
Zamanyn  ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayaty...!

:::CAN DÜNDAR:::