HAYAT SATRANCI

  Genç bir adam kendi yöresinde çok tanynan bir bilgenin yanyna gitti. Derdi biraz farklyydy. Genç ya?ynda hep ba?ary kazanmy?ty. Babasyndan devraldy?y küçük i?i hyzla büyütmü?, zengin olmu?tu. Çevresindeki herkes ona saygy gösteriyordu. Dü?many yoktu. Evlilikleri ba?aryly olmu?, çok genç ya?larda ba?layarak birkaç kez baba olmu?tu. Ve genç adamyn derdi de buradan sonra ba?lyyordu. Bu kadar erken ba?ary, çok ba?ary, çok sayylmak yüzünden bütün çevresindeki insanlary "küçük" görmeye ba?lamy?ty. Genç adam için "önemli" hiçbir i?, hiçbir insan, hiçbir durum kalmamy?ty. Hiçbir konu?mayy birkaç dakikadan fazla dinleyemiyor, okumaya ba?lady?y her?eyi birkaç dakika içinde elinden byrakyyordu.

Bilge ki?i genç adamy uzun uzun dinledi. Genç adam anlattykça anlatty.Sonra da bilge ki?i sordu: "Yaparken zevk aldy?yn, her ?eyden daha fazla ilgini çeken hiçbir ?ey yok mu?" Genç adam bir süre dü?ündü ve cevap verdi: "Satranç..." dedi, "Ama satrancy da çok iyi oynady?ym için rakip bulamyyorum." Bilge ki?i "Güzel" dedi, "Burada bir ö?rencim var, o da iyi satranç oynuyor." Ö?rencisini ça?yrdy, satranç masasy kuruldu. Genç adam ve ö?renci kar?ylykly oturdular. Bilge ki?i aniden "Bir dakika" dedi, "Bu satranç kar?yla?masy biraz farkly olacak. Kaybeden, kafasyny da kaybedecek. Kaybedenin kafasyny ben kendi elimle, kendi hançerimle kesece?im. Tamam my?" Ö?rencisi "Tabii efendim" deyince genç adam da daha zayyf bir sesle "Tamam" dedi.

Oyun ba?lady. "Her ?eyi en iyi yapan", "Her ?eyde en ba?aryly" genç adam boncuk boncuk terliyordu. Yapty?y her atak bilgenin ö?rencisi tarafyndan ustaca savu?turuluyordu. Genç adam terlemeye devam ediyordu. Bir süre sonra savunmalary dü?meye ba?lady. Ö?renci usta hamlelerle genç adamy syky?tyrmy?ty. Genç adam bir an bilge ki?iye bakty. Gözleri korku doluydu. Bilge ki?i o an, bir el darbesiyle satranç masasyny devirdi: "Tamam bitti! Hiç kimsenin kafasy kesilmeyecek!" Genç adam önüne bakyyordu. Bilge ki?i konu?tu:

Anladym…

Bunca zaman bana anlatmaya çaly?ty?yny,
kendimi buldu?umda anladym...

Herkesin mutlu olmak için ba?ka bir yolu varmy?,
Kendi yolumu çizdi?imde anladym…

Bir tek ya?anarak ö?renilirmi? hayat, okuyarak,
dinleyerek de?il..
Bildiklerini bana neden anlatmady?yny, anladym...

Yüre?inde a?k olmadan geçen her gün kayypmy?,
A?k pe?inden neden yalynayak ko?tu?unu anladym...

Acy doru?a ula?ty?ynda gözya?y gelmezmi? gözlerden,
Neden hiç a?lamady?yny anladym…

A?layany güldürebilmek, a?layanla a?lamaktan daha
de?erliymi?,
Gözya?ymy kahkahaya çevirdi?inde anladym...

Bir insany herhangi biri kyrabilir, ama bir tek en
çok sevdi?i acytabilirmi?,
Çok acytty?ynda anladym...

Fakat, hakedermi? sevilen onun için dökülen her
damla gözya?yny,
Gözya?laryyla birlikte sevinçler terketti?inde anladym...

Yalan söylememek de?il, gerçe?i gizlememekmi? marifet,
Yüre?ini elime koydu?unda anladym...

''Sana ihtiyacym var, gel ! '' diyebilmekmi? güçlü olmak,
Sana ''git'' dedi?imde anladym...

Biri sana ''git'' dedi?inde, ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmi? sevmek,
Git dediklerinde, gitti?imde anladym...

Sana sevgim ?ymaryk bir çocukmu?, her dü?tü?ünde
zyryl zyryl a?layan,
Büyüyüp bana symsyky saryldy?ynda anladym...

Özür dilemek de?il, ''affet beni'' diye haykyrmak
istemekmi? pi?man olmak,
Gerçekten pi?man oldu?umda anladym...

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymi?,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmy?,
Yüre?imde sevgi buldu?umda anladym...

Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermi?
bir gün affedilmeyi,
Beni affetmeni ölürcesine istedi?imde anladym...