“Tek bir ba?ary vardyr. O da istedi?iniz ?ekilde ya?amaktyr.” Christopher Morley
Bir
zamanlar bir babayla o?lu ormanda yürüyü?e çykarlar. Yürüyü? esnasynda
birden çocuk, takylyp dü?er ve cany yandy?yndan “Aahhh” diye ba?yryr.
Bunun üzerine ileride bir da?yn tepesinden “Aahhh” diye bir ses duyar
ve ?a?yryr. Çocuk merakla “Sen kimsin?” diye ba?yryr. Aldy?y cevap “Sen
kimsin?” olur.
Aldy?y cevaba kyzyp “Sen bir korkaksyn” diye tekrar ba?yryr. Da?dan gelen ses, “Sen bir korkaksyn” diye cevap verir.
Bu
olanlara anlam veremeyen çocuk babasyna dönüp “Baba neler oluyor
böyle?” diye sorar. Babasy da çocu?a gülümseyerek “?imdi dikkatlice
beni izle o?lum.” der ve da?a dönüp “Sana hayranym” diye ba?yryr.
Gelen cevap “Sana hayranym!” olur.
Baba tekrar ba?yryr : “Sen muhte?emsin!”
Gelen cevap : “Sen muhte?emsin!”
Baba : “Hayaty çok seviyorum!”
Gelen cevap : “Hayaty çok seviyorum!”
Çocu?unun ?a?kynly?ynyn arty?yny gören baba, ona durumu ?öyle açyklar:
"Bu yanky ady verilen do?a olayydyr. Fakat hayaty da çok iyi anlatyr.
Ya?am daima sana, senin verdiklerini geri verir. Yani ya?amdan ne
istiyorsan, önce onu sen vermelisin. Verdiklerin aldyklaryn olacaktyr.
Sevilmek istiyorsan, önce sen sevmelisin. Saygy istiyorsan, önce sen
saygy göstermelisin. Anlayy? bekliyorsan, önce sen anlayy?ly olmalysyn.
Tatly sözler, tatly yankylar olu?turur.
Kysacasy, ya?amda neyle kar?yla?mak istiyorsan, yankysyny olu?turabilmek için bunu önce sen yapmalysyn.” der.
Sizce de öyle de?il mi?
Bizler ya?amdan; daha fazla sevgi, daha çok saygy, daha çok anlayy?,
daha çok gülen yüzler, daha çok cömertlik, daha çok ba?ary, bekleriz.
Peki,
acaba istedi?imiz durumlary beklerken, bizler gerekli dü?ünce ve
davrany?lary sergileyebiliyor muyuz? Hiç dü?ündük mü? Çünkü
ya?adyklarymyz, bize geri dönen dü?üncelerimizin yansymalarydyr.
“Bütün gün ne dü?ünürsek, onu ya?aryz.” R. Waldo Emerson
Bumerangy hepimiz biliyoruz. Hani ?u eskilerde, Avustralya yerlileri
tarafyndan ku? sürülerini avlanmak için ?imdilerde ise, spor aracy
olarak kullanylan; yassy bir kesite sahip, e?ri sopa.
Bumerangyn
sahip oldu?u aerodinamik yapysy, parmaklarymyzyn arasynda tutu?
?eklimize göre, atyktan sonra, belli bir mesafeden bize geri dönmesini
sa?lar.
Y?te
bizlerin ya?ama yansyttyklary da aynen bumeranglar gibidir. Yani
gönderdiklerimiz geri dönüp ya?amymyza olaylar, durumlar olarak
yansymakta. O halde; Dü?ünce ve davrany?larymyz birer soyut
bumeranglardyr, diye dü?ünebiliriz öyle de?il mi? Ve ya?adyklarymyzda
bumerangyn dönüp yakynymyza dü?tü?ü andyr. Hayatymyzda olup bitenlere
bir bakalym, ne görüyoruz?
Dy?aryda
ya?adyklarymyz, içeride olu?turduklarymyzyn yansymasydyr. Yç dünyamyzy
olu?tururken, dy? dünyamyzy da olu?turdu?umuzu unutmayalym.
Çevremizde daha ne?eli, gülen yüzler mi istiyoruz? Acaba biz yeterince tebessüm ediyor muyuz?
Daha fazla sevgi isterken, sevgimizi gösteriyor muyuz?
Daha fazla ?efkat istiyorsak, gerçekten daha ?efkatli olmaya çaly?yyor muyuz?
Saygy istiyorsak insanlara daha çok saygy gösteriyor muyuz?
Hayatyn
cömert davranmasyny istiyorsak, önce biz inanç ve emekte cömert
davranmalyyyz. Acaba biz emek harcarken ne kadar cömerttik?
Aslynda
hayat bize gerçekten çok cömert davranyyor. Biz nasyl ?ekil alyyorsak
ayny ?ekilde hatta katlamaly olarak yansytyyor. Dolayysyyla istedi?imiz
?ekilde ya?amak için, istedi?imiz ?ekle uygun yansymalary seçmemiz
yeterli.
Yasam bir tesadüf de?il,yaptyklarymyzyn aynada bir yansymasydyr. Aynaya
ku? baky?y ile bakabilelim. Bunu da aynaya bakarken; nasyl, kim, neden,
ne oluyor, ne olmuyor gibi, sorgulamalarla yaparsak bütünü yakalamy?
oluruz. Bizi bizden daha iyi tanyyabilecek ki?i olamaz.
Dolayysyyla ya?amymyzdaki yansymalaryn özünü kendimizin olu?turdu?unu
hep aklymyzda tutalym. Ya?ama gönderdi?imiz bumeranglary iyi seçelim.
Ve gönderdi?imiz adresleri bilelim. Çünkü dönüp geldi?i nokta bizim
ya?am alanlarymyz olmaktadyr.
“Ynsan
görecektir ki, e?yaya ve ba?ka insanlara kar?y dü?üncelerini
de?i?tirdikçe e?yalar ve insanlar da kendisine kar?y hallerini
de?i?tirirler…” James Allen
Aynur BYRKAN