Gerçekten de do?rudur, ?imdiki çocuklaryn davrany?lary ile eski çocuklaryn davrany?lary arasynda çok farklylyklar vardyr. Genellikle bu farklylyklarda olumsuz davrany?lar fazladyr. Çocuklaryn ders çaly?mady?yndan, özgüven eksikli?inden, paranyn ve e?yalaryn de?erini bilmediklerinden ?ikâyetçi oluruz. Peki, neden böyle oldu?unu hiç dü?ündük mü? Neden çocuklarymyz bizim yeti?ti?imiz gibi yeti?miyorlar?

Çocuklaryn çocuk gibi davranmadyklaryndan, istedi?imiz davrany?lary sergilemediklerinden yakynyyoruz. Ama anne babalar olarak, bizler gerçekten üzerimize dü?en görevleri yapabiliyor muyuz? Çocuklarymyza olumlu davrany?lar kazandyrmak için onlara iyi modeller sunabiliyor, kendimiz bu rolü üstlenebiliyor muyuz? Çocuklarymyzyn karynlaryny doyurdu?umuz kadar, kalplerini de doyurabiliyor muyuz? Çocuklarymyzy my, yoksa ba?arylaryny my seviyoruz? Y?lerimize zaman ayyrdy?ymyz kadar çocuklarymyza da zaman ayyrabiliyor muyuz? Çocuklarymyzdan bekledi?imiz saygyyy, anne babalar olarak birbirimize gösterebiliyor muyuz? Bu sorular daha uzatylabilir. Gerçek çocuklar istiyorsak, gerçekten anne-baba olmamyz gerekmiyor mu?

Çocuk, nasyl e?itilirse öyle büyür

E?er bir çocuk, sürekli ele?tirilmi?se, kynama ve ayyplamayy ö?renir.

E?er bir çocuk, kin ortamynda büyümü?se, kavga etmeyi ö?renir.

E?er bir çocuk, alay edilip a?a?ylanmy?sa, sykylyp utanmayy ö?renir.

E?er bir çocuk, sürekli utanç duygusuyla e?itilmi?se, kendini suçlamayy ö?renir.

E?er bir çocuk, ho?görü ile yeti?tirilmi?se, sabyrly olmayy ö?renir.

E?er bir çocuk, desteklenip yüreklendirilmi?se, kendine güven duymayy ö?renir.

E?er bir çocuk, övülmü? ve be?enilmi?se, takdir etmeyi ö?renir.

E?er bir çocuk, hakkyna saygy gösterilerek büyütülmü?se, adil olmayy ö?renir.

E?er bir çocuk, güven ortamy içinde yeti?tirilmi?se, inançly olmayy ö?renir.

E?er bir çocuk, kabul ve onay görmü?se, kendini sevmeyi ö?renir.

E?er bir çocuk, çevresinde dostluk ve arkada?lyk görmü?se, iyi bir dost ve arkada? olmayy ö?renir.

* Psikolojik dany?man Ziya Köse*