Kağıttan gemiler yapmak, daha sonra yaktığı gemilere ağlamak
İlişkinizin başında her şey güzeldir. İlerleyen günlerde çok seven artık sevilmediğini görüverir birden. Oysa çok sevmiştir karşısındakini, ama ne fayda. Sevdiği ona ayrılmak istediğini söylemiştir. Böyle ilişkilerde bırakan bıraktığı kişiyi üzdüğünü düşündüğü için daha da üzülür. Hatta en büyük yalanın arkasına da sığınmayı göz ardı etmez. “Arkadaş kalalım mı?” Gerçekten sevdiğinle arkadaş olmak arkadaş kalmak kolay mıdır ? Kolay mıdır siz onu severken başkalarından size bahsetmesini dinlemek ve hiçbir şey yaşanmamış gibi hayata onun yanında devam edebilmek. Asıl soru şudur aslında madem arkadaş olabilecek kadar iyi anlaşıyorduk öyleyse neden ayrıldık ki ? Anlayacağınız kız gördüğü fazla ilgi ve sevginin ardından aklı dönmeye, gerçekleri görmeyip kalbinin atış hızlarını hissetmemeye başlar. Takii sevmediğini sandığı kişinin, bir gün bir başkasıyla yaşadığı ilişkiyi duyana kadar. O yalnızlığında ; o bana bunları yapmıştı, böyle etkilemişti beni, şurda bana şunu söylemişti der ve ekler şimdi ona da söylüyor değil mi ? Onu benden daha fazla seviyor, ona benden daha fazla değer veriyor. Önce kızar ve ardından gerçekleri görmeye başlar. Evet bunların tümünü yapıyordur. Tıpkı daha önce onun sana yaptığı gibi. Ama onun yanındayken göremediğin, anlayamadığın sevgilinin değeri artık başka kollardayken hissedilmektedir ve bu dünyanın en büyük acısıdır. Oysa neden bilmez insan yanındayken yanındakinin kıymetini? neden fark etmez onu ne kadar sevdiğini. Yoksa gerçekten aşk dediğimiz şey sadece kaybettiğimizde hissettiğimiz midir ?
Keşke keşke demeseydim, keşkelerin içinde hayatımı mahvetmeseydim demek istiyorsanız, adımlarınızı ya sağlam basın, yada verdiğiniz kararın arkasında durun.
Bu yazı, benim sevdiğim ama sevdiğine verdiği değeri bir türlü göremeyip beni terk eden sevgilimin yaşadıklarını anlatan yazıdır. O her ne kadar beni sevdiğini, dönmek istediğini söylese de artık biri var hayatımda.
Allah (c.c.) kimseye keşke demeyi nasip etmesin. Attığımız her adım da bize acı vermesin. Saygılarımla…