DOSTLUK iPi

Genç adam iyi bir terziymis. Bir dikis makinesi ve küçücük bir
dükkani varmis.
Sabahlara kadar ugrasip didinir ama pek az para kazanirmis.
Çok soguk bir kis gecesi dükkani kapatirken elektrik sobasini açik
unutmus ve
çikan yangin onun felaketi olmus.
Artik ne bir isi varmis ne de parasi.
Günler boyu is aramis ama bulamamis. Yük tasimis, bulasikçilik
yapmis,
yine de evinin kirasini ödeyecek kadar para kazanamamis.
Sonunda ev sahibinin de sabri tasinca, küçük bir bavula sigan
esyalariyla sokakta
bulmus kendini.
Mevsim kis, hava ayaz olsa da genç adamin kösedeki parktan baska
gidecek yeri yokmus. Bir sabah is arayacak derman bulamamis
bacaklarinda.
Açliktan ve soguktan
itkin bir sekilde bankta otururken, kocaman
bir araba yanasmis kaldirima.
Arka kapiyi açmaya çalisan soförü kizginlikla yana
itmis arabadan inen yasli adam, "Yalniz birakin beni, parkta
dolasirsam
belki sinirim geçer" diye söylenmis.
Zengin bir isadami oldugu her halinden belli olan ihtiyar, birkaç
adim attiktan sonra bankta titreyen terziyi görmüs. Terzi, adamin
üzerindeki paltoya bakiyormus dikkatle. Birden siniri geçiveren
ihtiyar, "Zavalli adamcagiz kimbilir nasil üsüyordur, ona nasil
yardim etsem acaba?" diye düsünmeye baslamis.
Oysa terzinin düsledigi paltonun sicakligi degilmis. O, çok kalin
ve kaliteli bir kumastan üretilen bu paltonun sahibine hiç de
yakismadigini ve onun vücuduna uygun sekilde dikilmedigini
düsünüyormus.

Yasli isadami terzinin yanina yaklasip,
Ne o evlat, bu ayazda
parkta
donmussun. Istersen paltomu sana verebilirim" deyince, "Hayir,
tesekkür
ederim. Ben sadece bu paltonun size göre olmadigini düsünüyordum.
Kumasi fazla kalin ve sizi oldugunuzdan sisman göstermis" diye yanit
vermis
terzi.
Yasli adam bu cevabi alinca hayli sasirmis. Çünkü o da üzerindeki
paltoya onca para ödedigi halde kendisine bir türlü
yakistiramiyormus.
"Soguktan titrerken nasil böyle bir seye dikkat edebiliyorsun?"
diye soran yasli adam, "Ben terziyim" yanitini alinca "Benimle gel,
hayat
hikayeni yolda anlatirsin" diyerek arabaya bindirmis bizim terziyi.

Bu karsilasma, terzinin hayatindaki dönüm noktasi olmus.
Böyle yetenekli bir insanin issiz ve evsiz kalmasina çok üzülen
iyiliksever yasli adam,
terziye bir dükkan
çmasina yetecek kadar para vermis.
Bunun karsiliginda tek istedigi kendi giysilerini bu genç adamin
dikmesiymis.
Terzi yeniden bir ise hem de kendi isine baslamanin heyecaniyla
deliler
gibi çalismaya baslamis.
Bu arada yasli isadami da destegini esirgemiyor, onu kendi
çevresinden zengin kisilerle tanistirarak yeni siparisler almasini
sagliyormus.

Küçük dükkan önce kocaman bir modaevine dönüsmüs, sonra da pek çok
ünlü
marka için üretim yapmaya baslamis. Terzi artik "ünlü isadami" diye
anilir olmus. Bir gün ihtiyar adam onu ziyarete gitmis.

Terzi çok büyük bir is baglantisi yapmak üzere yurt disina
gidecekmis ve
uçaga yetismesine az bir zaman varmis. Biraz sohbet ettikten sonra
yasli
adam birden fenalasmis, kalp krizi geçiriyormus. Hemen bir ambulans
çagirilarak
hastaneye kaldirilmis. Yeni isadamimiz ise büyük isi kaçirmak
istemedigi için
uçaga yetismis.
Yasli adam krizi atlatmis ve uzun süre hastanede yatmis, bir yandan
da sadece bir kez telefon ederek durumunu soran terziyi bekliyormus.
Fakat terzi daha çok para kazanmak için oradan oraya kostururken bir
türlü
yasli adami ziyarete gidememis. Aradan o kadar uzun bir süre geçmis
ki bu sefer de
utancindan yasli adamin kapisini çalamaz olmus.
Bir süre sonra terzinin isleri yolunda gitmemeye baslamis.

Fabrikalarini kapatmak zorunda kalmis ve elinde kala kala yine
küçücük
bir dükkan kalmis. Utana sikila yasli adama kosmus
hemen nerede hata yaptigini sormak için. Son derece kirgin olan
ihtiyar
yine de onu kabul etmis ama anlatacagi öyküyü dinledikten
onra
hemen çikip
gitmesini istemis.
Ve
baslamis anlatmaya:

"Bir zamanlar fakir bir oduncu varmis. Ormandaki
bir kulübede yasar ve odun keserek hayatini kazanirmis.
Bir gün kulübesinde yangin çikmis ve bu yangin bütün ormani kül
etmis.
O çevrede kimse ona güvenip is vermeyince, çikinini alan oduncu,
esegine binip yola
koyulmus.

Agaclarin arasinda yürürken birinin kendisine
seslendigini duymus.Basini kaldirinca konusanin bir bülbül oldugunu
görmüs.

Bülbül ona "Senin haline çok üzüldüm, simdi öyle bir büyü yapacagim
ki
esegin çok güzel sarki söylemeye baslayacak, sen de onunla
gösteriler
yapip çok para kazanacaksin" demis. Gerçekten de esek birbirinden
güzel sarkilar söylemeye baslamis.

Oduncu o sehir senin
u kasaba benim dolasip
esegine sarki söyletiyor ve herkes onlari izlemek için birbiriyle
yarisiyormus.
Oduncu ve sarki söyleyen esegi büün ülkede ünlenmisler.
Bir gün yine bir gösteriye yetismek için kostururlarken, bülbülün
yardim isteyen
sesini duymus oduncu.

ir kedi bülbülü yakalamis ve yemek üzereymis. Söyle bir
duraklamis ama gösteriye gitmemeyi, onca parayi
kaçirmayi gözü yememis, arkasina bakmadan kaçmis oradan.

>Gösteri basladiginda ise esegi her
zamanki gibi güzel sarkilar söylemek yerine sadece
bir esegin çikarabilecegi sesleri çikarmis.

Oduncu kendisini sarlatanlikla suçlayan
izleyicilerin elinden canini zor
kurtarmis.
Iste o zaman bülbül ölünce büyünün
bozuldugunu anlamis. Ben de senin bülbülündüm ve sen beni öldürdün,
büyü
de o
yüzden bozuldu. Keske güzel giysiler dikerken dostluk ipligini
koparmasaydin..."

Öyküyü dinleyince hemen çikip gitmis terzi, çünkü
söyleyecek bir sözü yokmus...

Dostluk iplerinizi koparmamaniz dilegiyle.......