Susarız…

Konu?ulan konuyu bo?, basit ve anlamsyz buluyoruzdur, konu?mayy da gereksiz ve anlamsyz buluruz…

Susarız…

Konu?ulanlar öyle abes ve mantyk dy?ydyr ki sadece hayretle dinler ve sessiz bir tepkiyle belli ederiz duru?umuzu…

Susarız…

Sessiz bir onaydyr susu?umuz…Biraz utangaçlyk belki ama içten bir katyly?tyr söylenenlere…

Susarız…

Sessiz bir bekleyi? olur susmak…Ya kendimizin yada kar?ymyzdakinin ortak de?erleri yeniden gözden geçirmesine tanynmy? bir fyrsattyr sessizli?imiz…Yada birinin bizi fark etmesi, do?ru algylayabilmesi için tanynmy? bir süre… Susan için endi?e ve olasylyk hesaplary arasyndaki gelgitlerle biraz da huzursuz bir bekleyi?tir susmak…

Susarız…

Dile getirilmeyen bir öfkedir bazen suskunlu?umuz… Öylesine yaralanmy?yzdyr ki yaralamak isteriz, yüre?ini acytmak ve kanatmak…Ve biliriz ki hiçbir söz acytamaz, yaralayamaz ve kanatamaz kimseyi bir suskunluk kadar…Ve susmak en acymasyz, öldürücü silahtyr bazen…

Susarız…

Hassas ve kyrylgan bir tepkidir…Küçücük bir hatyrlatmadyr belki…Fark edilmesi ve onarylmasy incelik

ister…Ya yeniden bir kazany?tyr yada aleyhte bir delil olarak kalyr kar?ymyzdaki için…

Susarız…

Bir ili?kide negatiflerin gözümüze batmaya ba?lady?y, kar?ymyzdakine ait aleyhte deliller dosyasynyn kabarmaya ba?lady?y ve hatta dosyayy masanyzdan kaldyrmaya gerek duymaz oldu?unuz bir noktadasynyzdyr…Bir duru?, bir soluklanmadyr susmak…Ortak geçmi?in de?erlendirilmesi ve gelece?in muhasebesidir…Durup yeniden, ?imdi bulundu?unuz noktadan bir daha bakmak istersiniz ya?ananlara ve eldekilerle gelece?e gitmenin ne kadar mümkün oldu?una…Bir içe kaçy? ve söylenemeyenlerin biriktirilmeye ba?lady?y yerdir susmak…

Susarız…

Aya?ymyz yerden kesilmi?, bulutlaryn üstündeyizdir ve çiçek çiçek bahardyr yüre?imiz…Sevdi?imizle yan yana ve can canayyzdyr…Öyle bir ruhsal bütünle?medir ki hiçbir söz tanymlamaya yeterli gelmez hissedilenleri ve susaryz…Sadece yüreklerin ve gözlerin konu?tu?u yerdir suskunlu?umuz…

Susarız…

Yleti?imin tykandy?y yerdeyizdir , hiçbir iletinin bize yeterli gelmedi?i ve hiçbir iletimizin do?ru algylanmady?y…Yanly?lyklar, yanylgylar ve kim bilir belki de gerçeklerdir bir fyrtynaya tutulmu?çasyna savrulup duran…Sözler yerini sessizli?e byrakmaya ba?lar ve siyah, tek nokta konur cümlelerin sonuna…Zamanla cümlelerimizin sonuna konan o tek ve siyah nokta büyüyerek bir kara deli?e dönü?meye ba?lar…Güven ve sevginin içten içe çürümeye ba?lady?y yerdir ve gitmek zamanynyn ertelenmi? halidir susmak…

Susarız…

Kabul edilmi? bir hata yada suçtur susu?umuz ve söylenecek her söz kaybetme riskidir…Korku e?lik eder suskunlu?umuza…

Susarız…

Bir gidi?i kabullenmektir susmak, yerinde ve zamanynda oldu?unun ayyrymynda oldu?umuz bir gidi?in…

Susarız…

Hayata kar?y bir susu?tur bu kez ya?anan…Bizi can evimizden vuran bir kayyp, ya?anan büyük bir acy, ölesiye bir çaresizliktir ya?ady?ymyz…Söylenecek hiçbir sözümüzün adrese teslim olmayaca?yndan emin oldu?umuz, bütün sözcüklerin anlamyny yitirdi?i bir yerdeyizdir…Hayatyn bize bir ?ey katamady?y ve bizim de hayata bir ?ey katmak için anlamymyzy kaybetti?imiz bir yer…Belki de bo? gözlerle, algylamadan bir seyirdir hayat o noktada ve belki de amacy ve beklentisi olmayan, bir mesaj kaygysy ta?ymayan ve hedefi olmayan tek susu?tur ya?ady?ymyz…

Susmak; eylemsiz ve dura?an bir edim gibi görünse de her susku bir ?ey anlatyr yine de ve her suskunun bir nedeni vardyr ve her susku içinde pek çok sesi hapseden sessiz bir eylemdir…

(alıntı)