Taki Akkuş

İlk Yıl öğretmeninde kimi nitelikler. (1)

Çocuğu eğitmek gibi güzel bir mesleğe sahip olan, birinci sı-

nıf öğretmenin özellikleri:

Öğretmenlik, yüceliği, saygınlığı olan bir uğraş alanıdır. Ne varki,yalnızca bu iki saygın boyut onun üstünlüğünü simgeleyemez.

Öteden beri öğretmen olacaklardan bir takım özellikler aran-mış, öğretrnenliği meslek edinenler için belirli nitelikleri taşımak, hatta öğretmenlik bir yaşam biçimi olma zorunluluğu olmuştur. İnsan ki-şiliğinin oluşumunda en büyük katkısı, olan bir mesleğin üzerinde çok titizlikle durulması olağan değil mi?

Bir kasap ilgili görünmesine karşın operatörlük, bir marangoz de terzilik yapamıyaceği gibi, sıradan herkes de öğretmenlik yapamaz. Hele, özel deneyim; özen ve de bir kuyumcu titizliği gerektiren bi-rinci yıl öğretmenliğini... Bu iş apayrı bir uzmanlık, bir yetenek işidir.

Bu duygu ve düşünceyle, iyi bir öğretmenin niteliklerini araştıran kaynak­lardan özetliyebildiklerimiz aşağıya alınmıştır.

Bu ilkeler doğrultusunda ilk yıl öğretmeninde bulunacak nite-likler eşdeğerde olanların seçimine ağırlık verilmiştir.

Meslek sevgisi:

İnsanların ilk bir araya geldikleri dönemlerde, süreli olarak bir-birle­rinden bilgi alış verişi yapmışlardır. Edindikleri bilgi aracılığıyla süreli evrimleşerek günümüze dek gelmişlerdir.

Öğretmenlik görevini yüklenenlerden öteden beri belirli nitelikler taşıması istenmiş ve bu nitelikleri taşımak zorunlu olmuştur.

 Öğretmenlim sevgiye dayanan bir bağlılık duymayanlarca yürütülemez. Sorunları çok olan bir iştir. Öğretmenin başarısının gizi mesleğini sevmesi koşuluna bağlıdır.

Öğretmenlik çilesine, ancak yüreğinde derin meslek sevgisi

olanlar katlanabilir. Bu uğraşıyı benimseyen kişi, öteki  mesleklere göre

çok ayrı duyumlar sağlayan kişidir. Parasal doygunluğu, çoğu zaman az, ruhsal doygunluğu çoktur.

İnsan ve Çocuk sevgisi

Öğretmenin ham maddesi insandir. Bu maddenin filizi de çocuktur; o halde çocuğun kişilik kazanması ve gelişmesi içinde bulunduğıı topluma yararlı bir varlık olması öğretmene bağlıdır. Bu nedenle de insanları ve çocukları seven kişi olmalıdır öğretmen.

İnsannlıkla, hem de çocuklarle ilişkili olmak, onların becerileri ara­sınde gelişmelerini, kişilik kazanmalarını, kendilerine ve içinde bulunduk­1arı topluma yararlı, sağlıklı bireyler durumuna gelmelerini amaçlamak, hemde onlara karşı ilgisizlik, sevgisizlik:.. Bu iki durumun yanyana bir kişi­de; bulunması özellikle de öğretmende bulunmasi nasıl düşünülebilir?..Ya insanlara saygi duyacaksınız, ya da böylesi düşüncelerinizden vazgeçeceksiniz.

Öğretmenin yoğurduğu hamur insandır, çocuktur; o halde, insanları ve çocuklari seven kişi olmalıdır öğretmen.

Sabır ve Hoşgörü

Çevrenizde, dünyaya öğrenme içtenliğiyle biriken çocuklardan, birisi bacaklarınıza sarılarak sizi yüreğinin içinde ilahi bir sevgiyle sevecek, başka biri yaşlı gözlerle yanınıza sokulacak, başka biri arkadaşlarından yakınmaya gelecek, bir başkası gözlerinizin içine baka baka arkadaşını  yumruklayacak, siz ders anlatırken. Dersin en anlamlı yerinde birisi mu­ziplik o1sun diye ya bağracak, ya da yanındaki arkadaşının etini var gücüyle bükerek onu bağırtacak: siz de bunların  tümünü göreceksiniz. Öyle ya, çocuk denince akla olay ve hareket gelir.  Öyleki okulda her ders saati içinde bu tür olayların yüzlercesine şahit olmanız olasıdır. İşte öğretmen sabır ve hoşgörüsüyle bu olayların üstesinden gelen kişi olacaktır.

Kimi yerde, olaylardan bilgisiz, habersiz davranılması gerekir; büyüyecek sayılan bir olay görmezlikten gelinir, kimi yerde ise en küçük bir kıpırtının bile üstüne varılır. Çocuğun ruhsal, sosyal yapısının, piskolojik etkenlerin gereğine göre davranmaya iyi bir öğretmenin özelliğidir. Bugün göz yumulan bir olaya, yarın, ya da bir saat sonra karmaşık bir duruma müdahale edilebilir. Öğretmen bu olayları iyi analiz eden bir kişi olmalıdır. Öğrencilerini her yönüyle tanımalı, her olgunun derinliğindeki nedenleri görmeli, sinirli, alıngan, hırçın değil; içten samimi, sabırlı, vara yoğa kızmayan, soğukkanlı ve hoşgörülü olmalıdır.

bu konuda ben de çok zorlanıyordum.gerçekten hocam dediğiniz gibi sanki benim sınıfımı anlatmışsınız.bacağıma sarılanlar,gözümün içine bakarak yanındakini yumruklayanlar...bazen çok zorlandığımı,çok yorulduğumu hissediyorum.ama emeklerimin karşılığını biraz olsun görünce mutlu oluyorum.