Mumlar da Ağlarmış 

Ağlamak… Kimileri İçin Kendini Boşlukta Kaybetmek, Kimileri İçin Eziklik Belki Kimileri İçin Derdine Ortak Olan Küçük Su Birikintileri, Kimileri İçin Yalnızlık, Umutsuzluk, Kendilerine Acı Verenlere Karşı Güvensizlik… Peki Ya Mumlar İçin Ne  ? Onlar Ağlarken, Göz Yaşları Gözlerinin Dibine Birikip Dökülmeyi İsterken, Onlar Ne Hissediyor Dersiniz ?  “Hisseder mi Hadi Canım, Hem Mum Ağlar mı, Uçma” Derken Sesinizi Duyar Gibiyim; Ama Benim Mumlarım Hem Ağlıyor, Hem de Haykırıyor İsteksizce Akan Göz Yaşlarını…


Dikkatle İzledim Şamdanın Üzerine Serilmiş Mumlarımı… Onlara Yanarken Baktım, Aslında Ağlarken, Acılarını Açığa Vururken İzledim Sonra Uzun Yanışın Ardından Pat Pat Damlayan Göz Yaşlarını Gördüm Damlaya Damlaya Değişen Biçimsiz Yüzünü Gördüm En Sonra Yaşlanıyordu… Yok Olmaya Yüz Tutmuştu Mumlarım Şekilsiz Yüzüyle Bana Bakıyor, Bir Şeyler Anlatmaya Çalışıyordu Belki de… Sonrasında Aniden Beliren O Haykırışı, Bağırışı, Hızla Sinirle Etrafa Bakışı Ve Daha Çok Ağlaması… Ağlamaktan Gücü Kalmayan Mumum Yok Olmuştu, Eriyip, Bitip Tükenmişti… Ve Sönmeden Önce Son Kez Bana Bir Şey Hatırlattı “Mumlar da Ağlarmış!”

(Alıntı)