ÇOCUKLAR

        Bir profesör,sosyoloji synyfyndaki ö?rencilerini Baltimore kentinin kenar mahallelerine gönderdi ve o bölgedeki her bir erkek çocu?un gelece?i hakkynda bir de?erlendirme yapmalaryny istedi.Ö?rencilerin hemen hepsi bu çocuklaryn gelecekte hiçbir ?anslarynyn olmady?yny dile getirmi?lerdi.

Bundan tam yirmibe? yyl sonra bir ba?ka sosyoloji profesörü tesadüfen bu çaly?mayy buldu ve ö?rencilerinden bu projeyi sürdürmelerini ve ayny çocuklara ne oldu?unu ara?tyrmalaryny istedi.Ö?renciler,o bölgeden ta?ynan ya da ölen 20 çocuk dy?yndaki 180 çocuktan 176’synyn ola?anüstü bir ba?ary gösterip,avukat,doktor ya da i? adamy olduklaryny ortaya çykardylar.

Profesör çok etkilenmi?ti ve bu konuyu izlemeye karar verdi.Birer yeti?kin olan o çocuklaryn hepsi o bölgede ya?adyklary için,her biriyle bulu?ma ?ansy oldu.

“O ko?ullarda nasyl bu denli ba?aryly oldunuz?”sorusuna verdikleri yanyt hep aynyydy:

“Mahalle okulunda bir ö?retmenimiz vardy.Onun sayesinde oldu her ?ey.”

Profesör,bu ö?retmeni çok merak etmi?ti.Ya?ady?yny ö?rendi?i ya?ly ö?retmenin izini bulmasy zor olmady.Kendisini ziyaret etmek için evine de?in gitti.Kar?ysynda yyllaryn yüzüne ekledi?i kyry?yklyklara kar?yn hala dinç duran bir ya?ly kadyn buldu.Merakla ya?ly kadyna bu çocuklary kenar mahallelerden kurtaryp,ba?aryly birer yeti?kin olmalaryny sa?lamak için kullandy?y sihirli formülün ne oldu?unu sordu.

Ya?ly ö?retmenin gözleri parlady ve dudaklarynyn kenarynda bir gülümseme belirdi: “Çok basit” dedi,”Ben o çocuklary çok sevdim.”

Alyntydyr...