Ço?u zaman pek çok ?eyi çocuklardan ö?reniriz. Bir süre önce, bir arkada?ym, 3 ya?yndaki kyzyny, bir rulo altyn renkli kaplama ka?ydyny ziyan etti?i için cezalandyrmy?ty. Durumlary iyi de?ildi ve kyzynyn ka?ytlary, a?acyn altyna koyaca?y bir kutuyu süslemeye harcamasy onu çok sinirlendirmi?ti. Buna ra?men, küçük kyz, ertesi sabah hediyeyi babasyna getirdi ve " Bu senin için babacy?ym" dedi. Arkada?ym, gösterdi?i tepki icin kendini suçlu hissetti, ama kutunun bo? oldu?unu görünce için için sinirlenmekten de kendini alamady. Kyzyna ba?yrdy: " Birine bir hediye verdi?in zaman içinin dolu olmasy gerekti?ini bilmiyor musun? " Küçük kyz babasyna ya?ly gözlerle bakty ve söyle dedi: " Ama babacy?ym, kutu bo? de?il ki. Ben kutunun içine öpücüklerimi üflemistim. Hepsi senin icin babacy?ym.” Babanyn içi paramparça olmu?tu. Kyzyny kucaklady ve onu affetmesi için yalvardy. Arkada?ym bu altyn renkli kutuyu yata?ynyn ba? ucunda yyllarca saklady?yny anlatty bana. Ne zaman cesaretini kaybetse, kutunun içinden hayali bir öpücük çykaryyor ve onu oraya koyan çocu?unun sevgisini hatyrlyyordu. Gerçek anlamda bakmak gerekirse, herbirimiz arkada?larymyz ve ailelerimiz tarafyndan bize sunulan kar?ylyksyz sevgi ve öpücüklerle dolu altyn renkli kutulara sahibiz. Dünyada sahip olabilece?imiz daha de?erli bir ?ey olamaz. (alynty)

Hayata İyi Bakın!!!