Benim minik cadym büyüdü..
Büyüdü de okur yazar oldu..
Okur yazar oldu da ilk karnesini aldy..
Ylk karnesini aldy da bütün derslerinden ba?aryly oldu..
Bizim de artyk soranlara “hepsi 5” diyebilece?imiz karnemiz var :)
Üstelik iyi para da toplady bu karne :) iyi hediye de getirdi :)

Küçükken ben çok ya?ardym karne heyecany hatyrlyyorum da..
yyllar geçtikçe.. büyüdükçe yani.. heyecan da yitip gitti tabi..
?imdi insan kendi çocu?unda daha da çok heyecanlanyyormu?!!
Per?embe gecesi beni uyku tutmady desem yeri yani :)
Cuma günü ö?le yeme?inden sonra i?ten izin alyp kyzymy almaya gittim okuluna..
Annecimmmm diye elinde karnesiyle heyecanla ko?up saryly?y vardy ki…
Öyküm sayesinde içimde syk syk tekrarlanan bi duygu: i?te ya?amak bu !!
Y?te
Ya?amak
Bu
!!

Canym Kyzym;
Sen daha yyllarca bilmem kaç tane karne alacaksyn..
biliyorum ki hepimizde oldu?u gibi büyüdükçe sende de karne heyecany sönecek usulca..
Ama bugünü.. gözlerindeki y?yl y?yl heyecany, ilk karneni eline aly?yny, karneni kendinin okuyu?unu, saklayamady?yn mutlulu?unu .. ne sen ne de ben unutmayaca?yz..
Seni Çok Seviyorum Prensesim..

(ben ilk karneni saklayaca?ym..
yyllar sonra sevdi?in ve istedi?in mesle?i yapabilmeni sa?layacak diplomany eline aldy?yn gün sana hediye olarak vermek için..)

(Alyntydyr)

Çok güzel bir ?iir...Te?ekkürler hocam...